~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~Gevoel van eigenwaarde is geworteld in dankbaarheid voor wie we zijn en wat we hebben. Dankbaarheid is, net als liefde, de ware taal van ons hart. Gevoelens van eigenwaarde, dankbaarheid en liefde zijn onafscheidelijk. Ze kloppen als hartslagen in ons geestelijke bestaan.
~Wie geen dankbaarheid kan voelen en uiten, stelt zich ondankbaar op tegen het leven. Er ontstaat afstandelijkheid en vervlakking in omgangsvormen, niet zelden met onverschilligheid en cynisme als gevolg. Wie zo’n houding inneemt, raakt steeds meer afgesloten.
~Door dankbaar te zijn prijzen we het leven. Iemand die mij iets geeft is als een geschenk van het leven op mijn pad gekomen. Er zijn culturen, waarin vreemdelingen elkaar begroeten met woorden als: ‘bedankt dat onze paden elkaar kruisen.’ Het maakt niet uit of ze elkaar nooit meer zien; de onverwachte eenmalige ontmoeting is een reden van dankbaarheid jegens het leven – het wonder dat je in dit tijdsbestek, samen op aarde mag zijn.
~Het dankbare besef van je eigen waarde schenkt je de vrijheid jezelf te zijn en in harmonie te leven. Je koestert dan geen behoefte je met anderen te vergelijken, of jezelf tegenover anderen te bewijzen.
~Daar je tevreden bent met jezelf en met wat je hebt, gun je anderen van harte hetzelfde. Je bent accepterend, vrijgevig, verzoeningsgezind en wekt een goed gevoel in medemensen op.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
